با آنکه قرآن کریم معجزه ی جاوید پیامبر ما در همه ی زمانهاست،اما می توان گفت پیشگویی های

پیامبر از سرنوشت بشر و تحولات گوناگون اسلام در مسیر تاریخ،و خبر از مجد و عظمت و پیروزی

دوباره ی اسلام  در جهان از معجزه ی های دیگر آن پیامبر عظیم الشأن است.

عصر ظهور اسلام که موضوع این کتاب است،در واقع همان عصر ظهور مهدی موعود(عج) است.

در احادیثی که ((صحابه پیامبر))،((تابعین))،نویسندگان ((صحاح)) و ((دائرة المعارف ها حدیثی))

مذاهب مختلف اسلامی از رسول خدا(ص)نقل کرده اند،هیچ فرقی میان"عصر ظهور اسلام"

و"عصر ظهور مهدی موعود" گذاشته نشده است،در این احادیث که به "احادیث بشارت نبوی"

معروف است،به ظهور مهدی موعود مژده داده شده و تعداد آنها بالغ بر صدها حدیث است و

چنانچه احادیث امامان معصوم را به آنها اضافه کنیم ، تعداد احادیث بشارت نبوی به هزاران حدیث

خواهد رسید.چراکه ائمه هدی آنچه برای ما نقل می کنند از رسول خدا بیان می کنند.

بر پایه احادیث، منظقه ی عمومی ظهور حضرت،شامل کشور های یمن،حجاز،ایران،عراق،منطقه ی

شام و فلسطین،مصر و مغرب عربی است.

سیمایی که این احادیث از اوضاع جهان و اوضاع منطقه ی ظهور در آن دوران ارائه می کنند سیمایی

کلی است که بسیاری از حوادث بزرگ را همراه با جزئیات آن در کنا نام اشخاص و مکان ها بیان نموده

و من تلاش کرده ام تا تصویر شفاف دوران ظهور را به شکل دقیق و بهم پیوسته از میان احادیث،

استخراج و در دسترس عموم مسلمانان قرار دهم.

در این فصل ابتدا نگاهی به فضای عمومی عصر ظهور می افکنیم: 

در اين روايت، امام صادق(ع) به يكي از ياران خود فرمودند: 

هر گاه ديدي كه حق بميرد و طرفدارانش نابود شوند؛ و ظلم و ستم فراگير شده است؛

و قرآن فرسوده و بدعت‌هايي از روي هوا و هوس در مفاهيم آن بوجود آمده است؛

و ديدي دين خدا، عملاً، توخالي شده، همانند ظرفي كه آن را واژگون سازند! 

و همچنين هر گاه ديدي كه اهل باطن بر اهل حق پيشي گرفته‌اند؛

و كارهاي بد آشكار شده و از آن نهي نمي‌شود، و بد كاران باز خواست نمي‌شوند؛

و مردان به مردان و زنان به زنان اكتفا مي‌كنند.

و هنگامي كه ديدي ‌افراد باايمان سكوت كرده، و سخنشان را نمي‌پذيرند؛

و ديدي كه شخص بدكار دروغ گويد، و كسي دروغ و نسبت نارواي او را رد نمي‌كند؛

و ديدي كه بچه‌ها به بزرگان احترام نمي‌گذارند؛ و قطع رحم مي شود.

و وقتي ديدي كه بد كار را ستايش كنند و او شاد شود، و سخن بدش به او برنگردد؛

و ديدي كه نوجوانان پسر همان كنند كه زنان كنند [يعني به مانند آنان خود را زينت مي كنند]؛